Polityczne uwarunkowania powstania Parlamentarnej Grupy Kobiet.
Po wyborach z 4 czerwca 1989r. miejscem, na którym skupiała się uwaga polskiej opinii publicznej stał się dwuizbowy parlament, składający się na mocy ustaleń „okrągłego stołu” z Sejmu i Senatu. Na fali przemian politycznych w Polsce wybuchła wówczas wolność słowa, w czasach PRL traktowana jako dobro ściśle reglamentowane m.in. poprzez obecność państwowej cenzury. Z możliwości swobodnego wypowiadania poglądów korzystali w pełni posłowie X kadencji Sejmu („kontraktowego”) i senatorowie I kadencji. Obrady obu izb były wówczas w społeczeństwie uważnie obserwowane i szeroko komentowane. W toku licznych dyskusji pojawiały się nowe hasła, nawiązujące do zachodnioeuropejskich wartości demokratycznych (n.p. do pluralizmu). Jednakże otwarte spory polityczne ujawniały nie tylko nadzieje na nową jakość życia społeczno-politycznego, bowiem odzyskiwane w przyspieszonym tempie wolności polityczne stymulowały gwałtowny powrót ideologii i nurtów politycznych, które w okresie PRL były nieobecne w przestrzeni publicznej. Spektakularnym przykładem tej tendencji była reaktywacja różnych odcieni nurtów konserwatywnych, z narodowo-radykalnymi włącznie, którym pluralizm wyraźnie posłużył do organizowania się na nowo w życiu społeczno-politycznym.