2018
Władysław I Łokietek urodził się między 3 marca 1260 a 19 stycznia 1261 roku. Zmarł 2 marca 1333 roku w Krakowie. Był królem Polski od 1320 do 1333 roku.
Pochodził z dynastii Piastów. Był ojcem Kazimierza III Wielkiego. Władysław I Łokietek to pierwszy król Polski koronowany w Krakowie.
Jego panowanie to symboliczne zjednoczenie Królestwa Polskiego po rozbiciu dzielnicowym.
Od około 1 września 1306 roku był księciem. Od 20 stycznia 1320 roku królem Polski. Zmarł 2 marca 1333 roku.
Zanim został królem, miał różne tytuły książęce. Na przykład w Brześciu, Dobrzyniu, Sieradzu, Sandomierzu, Krakowie, Łęczycy i innych miejscach, w latach 1267-1300.
Władysław I Łokietek urodził się między 3 marca 1260 a 19 stycznia 1261 roku. Pochodził z kujawskiej linii Piastów. Jego ojciec to Kazimierz I kujawski, a matka Eufrozyna opolska.
Jego imię nawiązywało do stryjecznego brata ojca, księcia opolskiego Władysława.
Przydomek "Łokietek" odnosi się do jego niskiej wysokości, około 152-155 cm. W średniowieczu to była przeciętna wysokość. Pomimo niskiego wzrostu, Władysław I Łokietek był silnym i determinowanym przywódcą.
On odegrał kluczową rolę w jednoczeniu rozbitego królestwa Piastów.
"Jego niski wzrost nie był przeszkodą w dążeniu do wielkości, a wręcz przeciwnie - stał się symbolem determinacji i siły woli, które towarzyszyły mu przez całe życie."
Młodość Władysława I Łokietka była pełna walk o moc w różnych regionach Polski. Na przykład w Kujawach, Sieradzu czy Sandomierzu. Pomimo wielu wyzwań, przyszły król wykazał się wytrwałością i zdolnościami przywódczymi.
Te cechy stały się fundamentem jego późniejszych sukcesów.
Władysław I Łokietek zaczął swoją drogę do władzy w młodym wieku. W 1267 roku, po śmierci ojca, otrzymał Księstwo Brzesko-Kujawskie razem z braćmi. Od 1288 roku rządził także w Księstwie Sieradzkim. Stopniowo rozszerzał swoje wpływy na Małopolskę i Wielkopolskę.
Łokietek przez lata walczył o tron krakowski. Rywalizował z innymi, jak Wacław II z Czech. W 1296 roku, po śmierci Przemysła II, zajął część Wielkopolski.
W 1300 roku został usunięty przez Wacława II. Ale w 1304 roku powrócił. Do 1306 roku umocnił swoją pozycję w Małopolsce, na Kujawach i Pomorzu Gdańskim.
"W 1306 roku Łokietek objął rządy w Krakowie, co zapoczątkowało jego walkę o tron."
Dzięki zręcznej polityce i sojuszom, Władysław I Łokietek rozszerzył swoje wpływy. W 1306 roku został panem Małopolski, Sandomierszczyzny, Ziemi Sieradzkiej, Łęczyckiej, Kujawskiej oraz wschodniej Wielkopolski. Jego dążenia do jedności kraju i walka o tron krakowski zmieniły historię Polski.
20 stycznia 1320 roku Władysław Łokietek dokonał ważnego wydarzenia. Symbolizowało ono zjednoczenie państwa polskiego po okresie rozbicia dzielnicowego. Koronował się na króla Polski w katedrze wawelskiej.
Tym samym przyjął tytuł "Wladislaus, Dei gracia, Rex Polonie, nec non Terrarum Cracovie, Sandomirie, Lancicie, Cuyavie, Siradieque Dominus et Heres". To oznaczało, że jest Władysław, z Bożej łaski król Polski, pan i dziedzic ziemi krakowskiej, sandomierskiej, łęczyckiej, Kujaw i ziemi sieradzkiej. Ta koronacja w Krakowie była symbolem zjednoczenia Korony Królestwa Polskiego pod jego panowaniem.
Władysław I Łokietek, po latach walk o władzę w różnych regionach rozczłonkowanej Polski, ostatecznie osiągnął swój cel. Stał się władcą zjednoczonego Królestwa Polskiego. Jego konsekwentna polityka oraz determinacja w dążeniu do umocnienia swojej pozycji przyniosły w końcu upragnione owoce.
Koronacja w Krakowie uczyniła go pełnoprawnym królem Polski.
Od 1288 roku Władysław Łokietek rywalizował o tron krakowski i Małopolskę. Najpierw miał do czynienia z Henrykiem IV Probusem. Potem z królem Czechów, Wacławem II.
W 1289 roku Łokietek walczył w bitwie pod Siewierzem. Ale w 1300 roku został wygnany przez Wacława II.
Po powrocie do Małopolski w 1304 roku, Łokietek musiał stawić czoła buntom mieszkańców. Były to buntownicy z Krakowa i Poznania, z wpływowym wójtem Albertem na czele. Udało mu się je stłumić i umocnić swoją pozycję.
"Władysław Łokietek musiał stoczyć zaciekłe boje, aby odzyskać kontrolę nad Małopolską i Krakowem, kluczowymi obszarami Polski."
Jego determinacja i działania pozwoliły mu w końcu zająć tron królewski w 1306 roku. Wtedy połączył pod swoim rządami rozbitą Polskę.
Władysław I Łokietek, król Polski od 1306 do 1333 roku, miał wiele problemów z Zakonem Krzyżackim. W 1308 roku stracił Pomorze Gdańskie dzięki oszustwu Krzyżaków. Później zajęli oni Gdańsk i Świecie.
Od 1329 roku Władysław walczył z Krzyżakami. W 1332 roku musiał oddać im Kujawy. To były ciężkie lata dla króla.
Walki z Zakonem Krzyżackim były wielkim wyzwaniem dla Władysława. Trwały od 1327 do 1332/1343 roku. Wszystko to kosztowało wiele życia i pieniędzy.
Władysław szukał wsparcia u wielu państw. Wielkie Księstwo Litewskie, Królestwo Węgier i Księstwo Jaworskie mu pomagały. Ale Krzyżaków wspierały Królestwo Czech i Księstwo Płockie.
W 1343 roku podpisano Pokój Kaliski. Kończył on długą wojnę o Pomorze Gdańskie i Kujawy. Władysław nie odzyskał tych ziem, ale jego działania otworzyły nowy rozdział w relacjach z Zakonem Krzyżackim. Kazimierz III Wielki kontynuował te relacje.
Władysław Łokietek aktywnie działał na arenie międzynarodowej. Chciał umocnić swoją pozycję. Jednym z jego ważnych kroków było zawarcie sojuszu z Węgrami.
Współpraca ta była widoczna w małżeństwie jego córki Elżbiety z węgierskim królem Karolem Robertem.
Kolejnym ważnym krokiem było uzyskanie korony królewskiej. To zrobił za zgodą papieża Jana XXII. Ale koszty były ogromne.
Koronacja w 1320 roku zaostrzyła konflikt z Czechami. One rościły sobie prawa do polskiego tronu.
"Władysław Łokietek umiejętnie wykorzystywał sojusze i relacje międzynarodowe, by wzmocnić swoją pozycję i zjednoczyć Polskę."
Łokietek nie ograniczał się tylko do sojuszy z mocniejszymi sąsiadami. W 1325 roku nawiązał współpracę z Litwą. To doprowadziło do wspólnego najazdu na Brandenburgię w 1326 roku.
Władysław Łokietek skutecznie manewrował między potężnymi sąsiadami. Zawierał sojusze, by wzmocnić swoją władzę. Jego działania były kluczowe dla zjednoczenia Polski.
Władysław Łokietek, znany król z dynastii Piastów, dbał o rodzinę. W 1293 roku ożenił się z Jadwigą kaliską, córką Bolesława Pobożnego. Mają sześcioro dzieci, w tym przyszłego króla Kazimierza III Wielkiego.
Chciał umocnić pozycję rodziny na tronie. Dzięki małżeństwu córki Elżbiety z Karolem Robertem węgierskim, zacieśnił sojusz z Węgrami. To miało wesprzeć rządy Piastów w Polsce.
"Władysław Łokietek świadomie budował pozycję swojej rodziny, dbając o sukcesję tronu przez syna Kazimierza III Wielkiego." - Jadwiga kaliska
Kazimierz III Wielki, syn Władysława, był ostatnim Piastem na tronie. Jego rządy, od 1333 do 1370 roku, przyniosły stabilność i rozwój po konfliktach.
Władysław Łokietek umocnił pozycję Piastów, zapewniając ich władzę do końca XIV wieku. Jego działania przyczyniły się do wzrostu znaczenia Polski podczas panowania Kazimierza III Wielkiego.
Władysław Łokietek zjednoczył znaczną część ziem polskich. Do 1314 roku jego królestwo obejmowało Małopolskę, Kujawy i Wielkopolskę. Przeprowadzał reformy administracyjne i prawne, by państwo było silniejsze.
Jego syn, Kazimierz III Wielki, kontynuował to dzieło. Władysław Łokietek odzyskał Pomorze Gdańskie od Zakonu Krzyżackiego. Zwycięstwo w 1321 roku umocniło pozycję królestwa na arenie międzynarodowej.
W 1320 roku, po zdobyciu Małopolski, koronował się na króla Polski. To przywróciło jedność państwa.
Władysław Łokietek wzmocnił pozycję monarchy i administrację centralną. Przeprowadził reformy prawne i podatkowe. To zwiększyło siłę państwa w regionie.
