Bolesław IV Kędzierzawy żył około 1122-1173 roku. Był ważną postacią w historii Polski. Pełnił wiele ról, w tym księcia mazowieckiego i krakowskiego.
Jego ojcem był Bolesław Krzywousty, a matką Salomea z Bergu. Po śmierci ojca w 1138 roku, Bolesław IV musiał zmierzyć się z wieloma wyzwaniami. Jego brat Władysław II chciał odzyskać władzę.
W 1146 roku Bolesław IV pokonał Władysława II. Stał się księciem krakowskim i najwyższym seniorem Polski. Jego panowanie trwało blisko trzy dekady.
Podczas tego czasu Polska była stosunkowo stabilna. Ale Bolesław IV musiał stawić czoła wielu wydarzeniom. Jego przydomkiem stało się "Kędzierzawy", co może odnosić się do jego włosów i stylu rządzenia.
Po śmierci ojca, Bolesława Krzywoustego, w 1138 roku Bolesław IV Kędzierzawy został księciem Mazowsza i Kujaw. W początkach rządów był pod wpływem matki, Salomei z Bergu, i palatyna Wszebora. Obawiali się oni, że brat Bolesława, Władysław II Wygnaniec, chciałby zająć ich tereny.
Mimo początkowej współpracy, wkrótce wybuchł konflikt między Bolesławem a Władysławem. Wojna domowa trwała od 1144 do 1146 roku. Na końcu Bolesław Kędzierzawy wygrał i zajął kontrolę nad całą Polską.
Książę Bolesław IV Kędzierzawy rządził jako najwyższy książę Polski od 1146 do 1173 roku.
Wtedy Bolesław Kędzierzawy miał tytuły księcia mazowieckiego, śląskiego i sandomierskiego. Jego rządy były pełne konfliktów i wojen domowych. Wiele z nich to spory z braćmi i siostrzeńcami o tereny.
Po wygnaniu Władysława II Wygnańca w 1146 roku, Bolesław IV Kędzierzawy stał się nowym księciem senioralnym. Objął władzę zwierzchnią nad ziemią krakowską. Przejął również Śląsk i ziemię lubuską.
Jego młodszy brat Henryk otrzymał ziemię sandomierską. Dzięki temu Bolesław Kędzierzawy zwiększył swoją władzę nad większością ziem państwa.
Bolesław IV zdobył władzę zwierzchnią po konflikcie z Władysławem II Wygnańcem. Po wygnaniu brata, Bolesław umocnił swoją pozycję. Przejął kontrolę nad kluczowymi ziemiami.
Konsolidacja władzy Bolesława IV miała duże znaczenie dla Polski. Po okresie walk, stabilizacja sytuacji politycznej była potrzebna. Przejęcie przez niego roli księcia senioralnego pozwoliło na skuteczne rządy.
Bolesław IV Kędzierzawy, jako książę senioralny, miał do czynienia z mocnymi młodszymi braćmi. Chcieli oni zająć władzę zwierzchnią nad Polską. W 1146 roku król niemiecki Konrad III zabrał się do walki, chcąc odzyskać władzę dla Władysława II.
Jednak ta wyprawa nie powiodła się. Bolesław zobowiązał się złożyć Konradowi hołd i stawić się na sąd cesarski.
W kolejnych latach Bolesław Kędzierzawy wzmacniał swoją pozycję. Budował sojusze z Sasami. Nawiązał dobre stosunki z margrabią Brandenburgii Albrechtem Niedźwiedziem i margrabiami miśnieńskimi.
Dzięki tym działaniom, Bolesław Kędzierzawy utrzymał władzę zwierzchnią nad Polską do końca swojego panowania. Zapewnił krajowi spokój i rozwój w trudnych czasach.
Bolesław IV Kędzierzawy był księciem Mazowsza i Krakowa. Panował w Polsce przez prawie 30 lat, od 1146 do 1173 roku. Mimo walk z braćmi i zagrożeń od cesarza niemieckiego, utrzymał spokój w kraju.
W jego czasach wieś rozwijała się, a gospodarka zmieniała się na towarowo-pieniężną. Wspierał Kościół, dając nadania klasztorom i budując katedrę w Płocku.
Urodził się około 1122 roku. Po śmierci Bolesława Krzywoustego, objął władzę nad Mazowszem. Potem został królem krakowskim na prawie 30 lat.
W 1166 roku zginął jego brat, Henryk Sandomierski, podczas kampanii przeciwko Prusom. Bolesław zmarł 851 lat temu, 5 stycznia 1173 roku.
"Bolesław IV Kędzierzawy to postać niezwykle ważna w historii Polski. Jego długie panowanie, trwające niemal 30 lat, miało ogromny wpływ na kształtowanie się państwa polskiego w tym okresie."
W 1146 roku, niemiecki król Konrad III zorganizował ekspedycję do Polski. Miał to zrobić, by chronić Władysława II Wygnańca. Ale ekspedycja zatrzymała się na Śląsku. Konrad zadowolony z obietnicy hołdu, wrócił do Niemiec.
Bolesław Kędzierzawy wykorzystał to, by nawiązać sojusz z margrabiami Brandenburgii i Miśni. Albrecht Niedźwiedź i jego następcy byli jego sojusznikami.
W 1147 roku, Bolesław i jego brat Mieszko wzięli udział w krucjacie. Celem było zwalczanie Słowian połabskich. Sojusz z Sasami wzmacniał pozycję Bolesława wobec Hohenstaufów.
Dzięki temu, Bolesław skutecznie bronił swojej władzy. Chronił interesy Królestwa Polskiego.
W 1157 roku cesarz Fryderyk Barbarossa ruszył na Polskę. Chciał pomóc Władysławowi II Wygnańcowi. Ale tym razem wyprawa była lepiej przygotowana.
Bolesław Kędzierzawy nie chciał walczyć. Zdecydował się więc na obronę bierną.
W końcu Bolesław musiał ustąpić. W Krzyszkowie pod Poznaniem złożył hołd Fryderykowi Barbarossie. Przyrzekł zapłacić trybut i przywrócić dzielnicę śląską synom Władysława.
Choć sytuacja była trudna, Bolesław zachował kontrolę nad Polską. Cesarz musiał przyznać, że Bolesław jest prawowitym władcą.
Śląsk to wyjątkowa dzielnica Polski. Stał się punktem konfliktu między Bolesławem Kędzierzawym a synami Władysława Wygnańca. Bolesław IV początkowo kontrolował główne grody Śląska. Ale w 1163 roku zwrócił ziemię bratankom Władysława - Bolesławowi Wysokiemu i Mieszkowi Plątonogiemu.
Decyzja ta była trudna. Spowodowała długotrwały spór, który trwał do 1173 roku. Dopiero wtedy Bolesław Kędzierzawy zrzekł się praw do Śląska. Groźba interwencji cesarza Fryderyka Barbarossy była przyczyną.
Bolesław Kędzierzawy musiał rozważyć wiele rzeczy. Chciał zachować całość państwa polskiego. Ale nie mógł ignorować praw synów Władysława do Śląska.
Ostatecznie zdecydował, że pokój i stabilność są najważniejsze. Dlatego Śląsk wrócił do rodu Władysława Wygnańca.
W 1166 roku Bolesław Kędzierzawy i jego bracia ruszyli na pogańskich Prusów. Chciały zabezpieczyć północną granicę Polski. Ale wyprawa zakończyła się tragicznie.
W walce zginął Henryk Sandomierski, brat Bolesława. To był wielki cios dla rodziny.
Raport mówi, że Bolesław Kędzierzawy uniknął śmierci. Jego wojska wpadły w zasadzkę. Musiał uciec z resztkami swojej armii.
"Wyprawa przeciw Prusom w 1166 roku zakończyła się tragicznie dla Bolesława Kędzierzawego i jego braci. Utrata brata Henryka Sandomierskiego była dotkliwym ciosem dla rodu Piastów."
Mimo porażki, Bolesław nie poddał się. Przyszłe lata przyniosły mu więcej sukcesów niż porażek.
W ostatnich latach Bolesław IV Kędzierzawy miał kłopoty z synami Władysława Wygnańca. Chcieli oni odzyskać Śląsk. Cesarz Fryderyk Barbarossa jednak pomógł Władysławowicom, przywracając im Śląsk.
Bolesław zmarł w 1173 roku, mając około 50 lat. Pozostawił za sobą małoletniego syna Leszka. Po jego śmierci, brat Mieszko III Stary objął władzę w Polsce. To zakończyło panowanie Bolesława, trwające ponad 30 lat.
Pierwsze lata jego panowania były pełne wewnętrznych konfliktów. Ale Bolesław w końcu umocnił swoją pozycję jako władca senioralny Polski.
Bolesław IV Kędzierzawy, książę Polski senioralny, miał dwie żony. Pierwszą, Wierzchosławę, poślubił około 1136-1137 roku. Była córką księcia Wsiewołoda. Z tego małżeństwa urodziło się dwoje dzieci: syn Bolesław i córka.
Jego druga żona, Maria, poślubiła go około 1160 roku. Może miała syna Leszka. Leszek po śmierci Bolesława Kędzierzawego opiekował się jego synem.
Bolesław IV Kędzierzawy był ważną postacią w historii Polski. Panował od 1146 do 1173 roku. Miał konflikty z innymi Piastami i cesarzem Fryderykiem I Barbarossą w 1157 roku.
Mimo wyzwań, Bolesław IV umocnił swoją pozycję. Pozostawił silne państwo pod władzą syna, Leszka.
"Bolesław IV Kędzierzawy pozostawił po sobie dziedziców, którzy kontynuowali jego dzieło budowania potęgi państwa polskiego."
Bolesław IV Kędzierzawy mierzył się z wieloma wyzwaniami. Ale jego małżeństwa i dzieci zapewniły ciągłość władzy Piastów. Dzieci Bolesława, zwłaszcza syn Leszek, miały duży wpływ na Królestwo Polskie.
Przydomek "Kędzierzawy" (łac. Crispus) nadano Bolesławowi IV w XIII wieku. To potwierdzają Kronika wielkopolska i Rocznik kapituły krakowskiej. Jego rządy były krytykowane za słabość, ponieważ państwo zależało od cesarstwa.
Współczesny kronikarz Wincenty Kadłubek jednak widział w nim coś pozytywnego. Podkreślał jego bezinteresowność, opiekę nad braćmi i polityczny spryt.
Bolesław przez 30 lat utrzymał jedność państwa i przyczynił się do jego gospodarczego rozwoju. Choć nie był idealnym władzą, wykazywał się umiejętnościami dyplomatycznymi. Starannie szukał kompromisów w konfliktach.
Oceny Bolesława Kędzierzawego zmieniały się w czasie. Jednak powszechnie uznawano, że nie był on wyróżniającym się wodzem wojskowym. Jego starania o zachowanie integralności kraju i dążenie do stabilności były doceniane.